Oceń
Łupież pstry to często występująca choroba skóry. Brązowe lub żółtawe plamki na skórze pojawiają się w wyniku zakażenia drożdżakami. Choć bytują one naturalnie na skórze większości osób, to tylko u niektórych wywołują objawy łupieżu pstrego. Dowiedz się, jak rozpoznać i jak leczyć chorobę.
Łupież pstry to powierzchowne grzybicze zakażenie skóry. Wywoływany jest przez bardzo często spotykane grzyby drożdżakopodobne Malassezia furfur. W wyniku zakażenia grzybiczego u niektórych osób na skórze pojawiają się wyraźnie przebarwione, łuszczące się plamy.
Łupież pstry to częsta choroba skóry. Jest jedną z częściej spotykanych przyczyn zaburzeń barwnikowych na świecie. Leczenie łupieżu nie jest skomplikowane, ale nie eliinuje problemu na zawsze. Łupież pstry bardzo często nawraca.
Łupież ostry: przyczyny
Grzyb nie występuje u noworodków, a u osób powyżej 1. roku życia. Wchodzi w skład fizjologicznej flory skóry. Choć grzyb Malassezia furfur występuje u większości osób, nie wiadomo, dlaczego tylko u niektórych powoduje objawy łupieżu pstrego.
Uważa się, że wilgotna skóra bogata w lipidy jest podatna na rozwój drożdżaków. Innym czynnikiem ryzyka jest osłabiony układ odpornościowy, na przykład u biorców przeszczepów czy nosicieli HIV.
Łupieżowi pstremu sprzyjają: tłusta, wilgotna skóra, ciepły klimat, nadmierna potliwość, otyłość, noszenie ciasnej, nieprzewiewnej odzieży i nieodpowiednia higiena.
Łupież pstry: objawy
Objawowe zakażenie drożdżakami występuje zazwyczaj po okresie dojrzewania, zazwyczaj dotyczy dorosłych, bardzo rzadko dzieci.
Łupież pstry objawia się plamami barwy brązowej , różowej i żółtawej, wyraźnie odznaczającymi się na skórze. Zazwyczaj łupież pojawia się na skórze karku, ramion, pleców i klatki piersiowej.
Oprócz plam występuje złuszczanie skóry, a łuski nie dają się łatwo usunąć.
Ponadto, grzyby z gatunku Malessezia mają zdolność do wytwarzania kwasu azelainowego, który blokuje syntezę melaniny. Z tego powodu skóra chorych na łupież pstry odbarwia się i na jej powierzchni powstają plamy przypominające bielactwo.
Łupież pstry: leczenie
Leczenie łupieżu pstrego opiera się na stosowanie leków przeciwgrzybiczych - miejscowo na skórą lub ogólnie. W leczeniu miejscowym wykorzystuje się zarówno szampony przeciwłupieżowe, jak i maści i kremy. Należy również pamiętać o leczeniu owłosionej skóry głowy, która jest miejscem bytowania grzybów.
Jeśli leczenie zostanie rozpoczęte zbyt późno, w momencie gdy pojawią się odbarwienia na skórze, to przebarwienia te będą utrzymywać się przez jakiś czas (nawet kilka tygodni).
Ponieważ drożdżaki będące przyczyną łupieżu stale bytują na skórze, objawy pomimo leczenia mogą nawracać i tak się dzieje w ponad połowie przypadków.
Źródło: mp.pl
Oceń artykuł
Obserwuj