Oceń
Róża to choroba często mylona z różyczką. Jednak te dwie choroby niewiele mają ze sobą wspólnego. Róża to ostry stan zapalny skóry i tkanki podskórnej. Choroba powodowana jest przez paciorkowce grupy A – Streptococcus pyogenes.
Róża (choroba skóry): przyczyny
Róża jest chorobą zakaźną, a źródłem zakażenia jest człowiek. Do zakażenia paciorkowcem (Streptococcus pyogenes), który jest bezpośrednim sprawcą choroby, dochodzi poprzez kontakt z nosicielami lub osobami chorymi. Bakterie wnikają do organizmu najczęściej przez uszkodzoną skórę.
Aby zarażać paciorkowcem nie trzeba mieć aktywnej choroby. Bezobjawowe nosicielstwo paciorkowców występuje u około 15–20 proc. populacji. Najczęściej u dzieci pomiędzy 5. a 10. rokiem życia, natomiast prawie nie występuje u niemowląt.
Na zakażenie paciorkowcem i zachorowanie na różę najbardziej narażone są: osoby w starszym wieku, dzieci i noworodki, osoby z upośledzonym układem odpornościowym (np. przewlekle chore), chorzy na cukrzycę, alkoholicy, osoby z upośledzonym odpływem limfatycznym (np. po operacji usunięcia piersi) i osoby z owrzodzeniami skóry.
Choroba nie pozostawia odporności na zakażenie, dlatego mogą występować nawroty, zwłaszcza u osób z grupy ryzyka.
Róża (choroba skóry): objawy
Róża rozpoczyna się nagle i szybko rozwija. Objawy choroby to przede wszystkim zmiany skórne - głównie rumień, czyli naciek zapalny o czerwonej barwie. Miejsce dotknięte chorobą jest zaczerwienione, obrzęknięte, bolesne, tkliwe. Skóra jest ocieplona, lśniąca, bardziej napięta.
Naciekowi towarzyszą obrzęki, ponieważ paciorkowce rozprzestrzeniają się m.in. naczyniami chłonnymi.
Oprócz zmian na skórze występują także objawy ogólne, takie jak: dreszcze, wysoka gorączka, złe samopoczucie, powiększenie okolicznych węzłów chłonnych.
Róża najczęściej lokalizuje się na twarzy i na kończynach dolnych, ale choroba może występować w wielu lokalizacjach.
Wyróżnia się różne postaci róży:
- Różę pęcherzową: charakteryzuje się pęcherzami wypełnionymi jasną, surowiczą treścią. Choroba ustępuje bez pozostawienia blizn.
- Różę krwotoczną: występują krwawe wylewy do tkanek. Choroba ustępuje bez pozostawienia blizn.
- Różę zgorzelinową: ciężka postać choroby z powstaniem obszarów martwicy. Po przebyciu tej postaci choroby najczęściej pozostają blizny.
- Różę pełzającą lub wędrującą: zakażenie szerzy się przez naczynia limfatyczne w postaci wypustek, czasami objawy choroby mogą pojawiać się też w odległych miejscach.
- Różę nawrotową: najczęściej daje powikłania w postaci słoniowacizny kończyn wywołanej zaburzeniami odpływu chłonki.
Róża (choroba skóry): badania
Róża może być zdiagnozowana na podstawie samych objawów i badania fizykalnego. Zwykle lekarz zleca dodatkowe badania, w tym morfologię krwi, rozmaz krwi i USG kończyn metodą Dopplera.
Róża (choroba skóry): leczenie
Leczenie róży polega na stosowaniu antybiotyku. Łagodny przebieg choroby umożliwia leczenie w warunkach domowych i doustne przyjmowanie antybiotyków. Natomiast postać ciężka wymaga hospitalizacji i podawania antybiotyków dożylnie.
Poprawa po zastosowaniu antybiotyku jest bardzo szybka. Zazwyczaj już po 1-2 dniach widoczna jest wyraźna poprawa, a objawy łagodnieją.
Oprócz antybiotyków stosuje się również leki przeciwbólowe i przeciwzapalne. Czas leczenia uzależniony jest od ciężkości choroby. Choroba zazwyczaj nie pozostawia powikłań, ale może nawracać.
Oceń artykuł
